نخستین بار گفتش: كز كجایى؟ بگفت: از دار ملك آشنایى بگفت: آنجا به صنعت در چه كوشند؟ بگفت: انده خرند و جان فروشند بگفتا: جان فروشى در ادب نیست بگفت: از عشقبازان این عجب نیست بگفت: از دل شدى عاشق بدینسان؟ بگفت: از دل تو مىگویى من از جان بگفتا: عشق شیرین بر تو چونست؟ بگفت: از جان شیرینم فزونست بگفتا: هر شبش بینى چو مهتاب؟ بگفت: آرى چو خواب آید كجا خواب؟ بگفتا: دل ز مهرش كى كنى پاك؟ بگفت: آنگه كه باشم خفته در خاك بگفتا: گر خرامى در سرایش بگفت: اندازم این سر زیر پایش بگفتا: دوستیش از طبع بگذار بگفت: از دوستان ناید چنین كار بگفتا: رو صبورى كن در این درد بگفت: از جان صبورى چون توان كرد؟ بگفت: از عشق كارت سخت زارست بگفت: از عاشقى خوشتر چه كارست؟ بگفت: از دل جدا كن عشق شیرین بگفتا: چون زیم بىجان شیرین؟ چو عاجز گشت خسرو در جوابش نیامد بیش پرسیدن صوابش ...
ویرایش شده در ساعت -
و -
|
|